ANTALYA (AA) – Alanya Sanayi Sitesi’ndeki anahtarcı atölyesinde çalışan İnan, yaklaşık 3 yıldır babasına ait iş yerinde anahtar üretiyor ve tamir ediyor.
Aynı zamanda Meziyet Köseoğlu Mesleki Eğitim Merkezi’nde öğrenci olan İnal, ders çıkışı babasına ait iş yerine çalışmaya geliyor.
“Ustan yok mu?”
Dilara Züleyha İnal, AA muhabirine, bir yıl önce gastronomi bölümü öğrenciliğini bırakıp çıraklık eğitim merkezine yazıldığını söyledi.
Gastronomi bölümünde öğrenciyken de babasının anahtarcı atölyesine geldiğini anlatan İnal, işin hoşuna gitmesiyle de çalışmaya devam ettiğini belirtti.
Burada arabaların hasarlı anahtarlarını tamir ettiğini, yeni kodlama ve ev anahtarları yaptığını dile getiren İnal, şunları aktardı:
“Gastronomi bölümü beni çok cezbetmemişti. 2019 yılında babamın yanına gidip gelmeye başladım. Babamın anahtarcı dükkanı bugün yaptığım işi, biraz daha eğlendirici hale getirmişti. Ayrıca elim elektroniğe daha yatkın. O yüzden bir yıl önce de okulumu değiştirdim.”
Yanında çalıştığı babasının kendisine çok yardımcı olduğunu dile getiren İnal, işlerin neredeyse yüzde 90’ını öğrendiğini kaydetti.
Babası olmadan da dükkanın işlerini yürütebildiğini vurgulayan İnal, sadece kontak tamirinde zorlandığını ve biraz daha zamana ihtiyacı olduğunu ifade etti.
Babasının göz ameliyatı sonrası yaklaşık 4 ay dükkanı tek başına işlettiğini ifade eden İnal, şöyle konuştu:
“Babam bıraksa da her zaman yanımda olacak, beni yalnız bırakmayacaktır. Hedefim kendimi geliştirerek babamın işini sürdürmek. İşimin bir üniversitesi yok. Ama ben ustalık belgemi aldıktan sonra işime devam ederim diye düşünüyorum.”
İnal, dükkana gelen müşterilerin 16 yaşında bir kız çocuğu olduğu için “Ustan yok mu?” dediğini de aktararak, “Ben yaparım diyorum ama yanaşmıyorlar. Bazıları da hayran kalıyor.” değerlendirmesinde bulundu.
Bu meslekte beklentilerinin olduğunu söyleyen İnal, babasına dedesinden kalan işi, kendisinin sürdüreceğini sözlerine ekledi.
“İşi yürüteceğini biliyorum”
Baba Ali Mesut İnal ise öğrenci olan kızının yanında çalışmasından dolayı mutlu olduğunu belirtti. Kızının okul ve dükkan işini birlikte yürüttüğünü aktaran baba İnal, “Devlet, kızımın hem maaşını veriyor hem de sigortasını yatırıyor.” dedi.
Birlikte iş yaptığı kardeşinin vefatından sonra kızının daha sık dükkana geldiğini anlatan İnal, şunları kaydetti:
“Kardeşimin vefatı sonrası dükkan biraz boş kaldı. Kızım da ‘Bu işi yapmak istiyorum.’ deyince ‘Olur.’ dedim. Okulunu değiştirdi. Kısa sürede işi öğrendi. 1965 yılında kurulan iş yerimizde ben de yakında emekli olacağım ve kızıma devredeceğim. İşi yürüteceğini biliyorum. Çünkü, göz ameliyatı olduğumda yaklaşık 4 ay gelmediğim dükkanı kızım tek başına yürütmüştü.”
Muhabir: Mustafa Kurt
